Dag 6 Amantani en Taquile

Vanmorgen gezond weer op. Met 5 dekens op bed heerlijk geslapen. Vroeg ontbijt om 07.00.Pannekoeken, brood en thee. Daarmee kunnen we wel weer even vooruit.Afscheid genomen van ons gastgezin en op weg naar Taquile. Na een uur schommelen op de boot stond ons een wandeling van 40 minuten te wachten. Eiland heeft net wat meer te bieden dan Amantani. Meer levendigheid en wat mij opviel; veel meer kinderen. Maar ook geen verkeer; alles gaat hier te voet. Op dit eiland wordt ook veel gebreid door zowel mannen als vrouwen. Er zijn veel locale gebruiken; een voorbeeld is de kleur muts die de man draagt. Een rood witte muts voor mannen betekent dat de man nog vrijgezel is . Tijdens een lunch werden de gebruiken en gewoontes uitgelegd. Vrouwen en meisjes lopen in fel gekleurde rokken (nooit broeken) en ook de mutsen bij kinderen en omslagdoeken bij vrouwen hebben een betekenis. 

Na dit bezoek terug naar Puno; het waaide erg hard. Ik was hier niet zo van gecharmeerd; echt veel schommelingen. Ik heb doodsangsten uitgestaan. Het voelde als een vluchtelingenboot; niet het aantal mensen maar wel het brakke oude gevaarte wat als boot door moest gaan en waar ik op zat. Maar.... Overleefd.

Nu weer in Puno in een super accommodatie. Heerlijke warme douche, gewone wc, waar je niet je ontlasting hoeft weg te spoelen met een bakkie water. Heerlijk! We hebben wel een kacheltje gevraagd want het is hier nog steeds erg koud.

Terugkijkend op deze twee dagen: Op Amantani eiland voelde ik me Floortje Dessing aan het andere eind van de wereld en vandaag was super op de vluchtelingenboot na.

Op naar morgen!